Zalm is één van de meest populaire vissen ter wereld; hij is heerlijk, past goed in allerlei gerechten en heeft tal van voordelen als het gaat om onze gezondheid. Geen wonder dat hij zoveel fans heeft! De forel, een neef van de zalm, is minder bekend, maar daarom niet minder veelzijdig of lekker. In deze blog duiken we in de belangrijkste verschillen tussen deze twee vissoorten en hun voordelen. 

Forel en zalm: één grote familie 

Zowel forel als zalm maken deel uit van de familie Salmonidae, waartoe ook trekzalm, taimen, houting, vlagzalm en lenok behoren. Maar hoewel ze nauw verwant zijn, gedragen forel en zalm zich in het wild heel verschillend. 

Het zijn allebei trekvissen, wat betekent dat ze niet hun hele leven op één plek blijven. 

Forel wordt meestal stroomopwaarts in zoet water geboren en migreert dan stroomafwaarts als volwassen vis. Forellen brengen het grootste deel van hun leven door in het zoetwatermeer, de rivier of het moerasgebied waar zij naartoe zijn getrokken met uitzondering van een reis terug stroomopwaarts richting hun geboorteplaats om te paaien. 

Zalm wordt ook stroomopwaarts in zoet water geboren, maar sommige soorten migreren stroomafwaarts en blijven in zoet water, terwijl andere naar de oceaan trekken waar het water zout is. Maar ongeacht hun reis keren alle zalmen terug naar de rivieren waar zij vandaan komen als ze klaar zijn om te paaien – meestal op een leeftijd tussen de één en vijf jaar. 

Om het nog ingewikkelder te maken, zijn zowel de forel- als de zalmsoorten zo breed dat zij verschillende subsoorten omvatten die in de zee leven en andere die hun hele leven in zoet water doorbrengen. Het is dus onmogelijk om te generaliseren. 

Zalm en forel hebben echter wel een aantal eigenschappen gemeen. Als jonge vissen eten beide soorten waterinsecten en schaaldieren, als volwassen (roof)vissen leven ze van kleinere visjes. Zowel forel als zalm zijn op hun beurt buit voor bruine beren, otters, zeevogels, roofvogels en natuurlijk voor ons mensen. 

Forel en zalm in de viskweek 

Zalm is één van de meest gekweekte en geconsumeerde vissen ter wereld. Het kweken van zalm zorgt ervoor dat aan de wereldwijde vraag naar deze populaire vissoort wordt voldaan wat de druk wegneemt van wild gevangen vis. 

Het grote verschil tussen het kweken van zalm en forel bestaat daarin dat het kweken van zalm de overgang tussen zoet en zout water nabootst die de vis in het wild zou meemaken, terwijl dit bij forelkwekerijen niet nodig is omdat de forel alleen in zoet water leeft. 

Er zijn ASC-standaarden voor zowel het kweken van zalm en forel, en voor tal van andere soorten. Elke kwekerij met het ASC-keurmerk moet de bescherming van het milieu waarborgen en zijn sociale verantwoordelijkheden . Daarvoor dient een kwekerij de soortspecifieke ASC-standaarden voor zalm en forel toe te passen. Let dus goed op het ASC-keurmerk als je zalm of forel koopt om er zeker van te zijn dat je verantwoord gekweekte vis koopt! 

Forel en zalm: de voedingswaarde 

Zowel zalm als forel zijn vette vissen, die worden aanbevolen als onderdeel van een gezond dieet omdat ze uitstekende bronnen van Omega 3-vetzuren zijn. Omega 3-vetzuren, die in vis bestaan uit DHA- en EPA-vetzuren, kunnen helpen de gezondheid van het hart te ondersteunen en ontstekingen in het lichaam te verminderen, en worden beschouwd als essentieel voor de menselijke groei. 

Vis in het algemeen is ook een uitstekende bron van eiwit. Eiwit voorziet het lichaam van energie en helpt ook het risico op ziektes te verminderen door de aanmaak van antilichamen. 

Zalm en forel leveren vergelijkbare hoeveelheden eiwit. Als we een vergelijking maken tussen 100 gram gekweekte Atlantische zalm en 100 gram gekweekte regenboogforel, dan levert zalm zo’n 20,4g eiwit en forel ongeveer 19,9g. Wat betreft het eiwitgehalte verschillen de twee vissen dus nauwelijks van elkaar. 

Er is echter wel een groot verschil tussen zalm en forel als we kijken naar het vetgehalte: in een portie van 100 gram levert gekweekte Atlantische zalm zo’n 13,4g vet terwijl de gekweekte regenboogforel slechts 6,18g vet bevat. En wat betreft omega 3 biedt dezelfde 100g zalm 1,96g gecombineerde DHA en EPA-vetzuren, terwijl 100g forel slechts 0,73g bevat. 

Daarnaast hebben studies nog een interessant aspect met betrekking tot het verschil tussen gekweekte vis en wild gevangen vis aangetoond: onderzoek wijst uit dat kweekzalm doorgaans iets meer eiwit bevat dan wilde zalm, en dat gekweekte vis over het algemeen meer omega 3-vetzuren bevat dan wild gevangen vis, vanwege het hogere vetgehalte. Klik hier om meer te lezen over de verschillen tussen gekweekte en wild gevangen vis. 

Forel en zalm: de smaak 

Zalm en forel zijn allebei heerlijk en gemakkelijk te bereiden. Forel heeft over het algemeen een mildere smaak dan zalm, maar de vissen zijn in alle andere opzichten erg vergelijkbaar als het gaat om de bereiding. 

Betekent dit dat je in recepten zalm kunt vervangen door forel, en andersom? Ja! Forel en zalm zijn uitwisselbaar in recepten, maar er zijn een paar dingen waar je rekening mee moet houden: 

🐟 Omdat forel een mildere smaak heeft, moet je voor forel misschien iets meer kruiden of andere aroma’s gebruiken dan je normaal voor zalm zou gebruiken om hetzelfde eindresultaat te bereiken. 

🐟 Als je recept vraagt om een bepaalde hoeveelheid zalm, of om de huid te laten zitten tijdens het koken, doe dat dan ook voor de forel. Zo kun je dezelfde aanbevolen bereidingstijden en -methoden gebruiken. 

Kijk voor heerlijke visrecepten met zalf of forel op onze receptpagina en volg ons op Instagram waar we regelmatig inspiraties voor heerlijke gerechten met vis en zeevruchten delen.